dinsdag 27 maart 2012

Heen en weer.....



Vandaag heerlijk op de fiets naar het werk. Je kunt wel merken dat de klok een uur is teruggezet. De zon schijnt minder krachtig en flarden van mist hangen nog over het land.
Bij Easterwierum de fiets even (heel even maar) stil gezet voor een foto met de iPhone. De toren doemde te mooi uit de nevels op om er niet even (niet alleen letterlijk) bij stil te staan.


Een kwartiertje later doken een aantal minder spirituele torens uit de mist op. Leeuwarden in zicht. Even doortrappen en ik ben op de plaats van bestemming.


Op de terugweg lekker door gefietst. In Sneek stond er zowaar een heus record op de teller. 38 kilometer gemiddeld per uur. Voor mij is dat heel mooi hard. Niet zo hard als - bijvoorbeeld - Peter de Rond. Vierenveertig kilometer gemiddeld per uur dat lukt me nooit en dat is ook niet nodig. Ik ben al blij als dat mijn kruissnelheid is. En tegelijkertijd; Achtendertig is voor mij zo slecht nog niet: het verschil tussen Peters fiets en die van mij is (helaas) wat meer dan enkel 10 carbonkilo’s



zondag 25 maart 2012

Alles ademt lente..


Vandaag weer eens een ander ritje dan Leeuwarden heen en weer. Ik ben al ruim een maand niet meer rond het (mijn?) Sneekermeer gefietst. Een van mijn favoriete tochtjes. Niet ver; slechts iets meer dan 40 kilometer, maar vrijwel elke kilometer is mooi.

Het weer is bijzonder; bewolkt, zelfs een beetje fris met een optrekkende mist. De zon heeft op deze vroege ochtend nog te weinig kracht om gaten in het wolkendek te trekken. Af en toe bereikt de zon de laatste nevel. De druppels vocht lichten op en verstrooien de kleuren over het land. Prachtig, die harde contrasten.



Na Terhorne een korte stop aan de oever van het meer. De vogels zijn druk in de weer boven en op het stille water. Een paar foto’s en hup, met een aardige vaart (zo rond de 40km/uur) weer verder. 





Op naar Akmarijp. Waar vlak langs het fietspad, boven op een geknotte wilg een ooievaarskoppel al een aantal jaren haar nest heeft. Het is een feestje om het stel tot de zomer te volgen; het –her-bouwen van het nest; het broeden op de eieren; het voeren als er jongen zijn; de eerste vliegbewegingen.  


Het nest is weer bewoond. Alles ademt de lente.



Ook Ben Wiggers is uit zijn nest gekropen. We toeteren naar elkaar als de twee Questen elkaar vlak na het Margrietkanaal voorbij rijden. Het is een mooie dag.  

woensdag 14 maart 2012

Heen en weer


“Potverdorie…. ik verwaarloos zowaar mijn blog…. maar ja… ik interim me ook het leplazarus de laatste tijd. Vijf dagen per week! das ongehoord veel voor me (wel boeiend, leuk en spannend, overigens). Daarna thuis de kinderen, ’s avonds vaak nog even aan het werk (de puntjes op de “i”) en soms gebeurt het zomaar dat ik de dag afsluit zonder dat mijn eigen pc heeft aangestaan. Phew…

De Quest?? Die pak ik zo vaak ik kan. Als ik niet om meerdere locaties afspraken heb, zoef ik heerlijk heen en weer naar Leeuwarden. 27 kilometer. Zit al op een mooi gemiddelde van ruim 35 km per uur. (de zelfbouw ‘minivizierontwasemer’  werkt voortreffelijk). In de auto is het maar 10 minuten sneller. Zo maak ik redelijk wat kilometers voordat ik in mei vanuit Santiago de Compostella terugfiets naar Sneek. Die Spaanse bergen? ontzagwekkend, zag ik in Google Streetview. Niet alleen steil, maar vooral ook smal en geregeld zonder vangrail. Wordt toch een vlaggetje er bij; en wellicht ook de remparachute.



Eerst nog tot mei heerlijk in de Quest naar Leeuwarden. Drie keer per week langs mijn favoriete kerktoren (zie blog foto). Ik kijk elke keer naar hem en groet de inspirerende plek in gedachten (“Libje foar en meielkoar" staat er op een bordje). 
En tjee; wat is dat mooi hè.  Fietsend naar het werk. 


Want zeg nu zelf, wie heeft er nu zulke prachtige zonsopkomsten in zijn arbeidsvoorwaarden staan…. “ 


.