Het moderne zaken doen....

Gisterochtend mooi op tijd naar Workum gefietst. Altijd een fraai tochtje. Dit keer met een doel. Ik ben op zoek naar iets waarmee ik simpel mijn Quest naar Spanje kan vervoeren. 

Mijn partner – die naar Santiago loopt en met de auto teruggaat – heeft een hekel aan karretjes achter de auto. De hier en daar onvolprezen foldy car wordt niet meer gemaakt dus had ik mijn oog op het merk Astorc laten vallen.

Ik stuur deze firma eind februari de wel bekende maatschets inclusief mijn hele concrete vraag en krijg een paar dagen later onderstaand antwoord:

“Wij hebben de Scootwagen in het assortiment. Deze kan ook goed gebruikt worden voor uw Velomobiel.

Om hem verticaal te parkeren hebben wij een parkeersysteem ontwikkeld. Hij gaat dan niet op maar aan de trekhaak. Sybesma Caravans in Tzummarum heeft hem waarschijnlijk staan. Hij is dealer van Astorc. U kunt hem daar bekijken en verder bevragen.

Mocht hij hem niet hebben, dan zou hij eventueel met ongeveer een week leverbaar zijn.”

Wauw, das mooi, denk ik. Er is een fraaie oplossing. Niet goedkoop, maar dan heb je ook wat. De aanhanger is heel simpel te demonteren en past ook verticaal op de trekhaak. Wat een gemak. Een week levertijd is niet al te lang dus halverwege maart goed geluimd op de fiets naar Tzummarum. Sybesma is voor het eerst in 15 jaar met zijn vrouw een weekend weg.

Zijn zoon en de hond nemen de honneurs waar. “Nee, ik heb geen verstand van de Astorc. Maar ik kan mijn vader wel bellen hoor”. 

Dat gaat me te ver, bellen in zijn enige vakantie. Dus ik zeg; “ik mail je vader wel.” Er staat een scootwagen van Astorc en ik begin grote twijfel te krijgen.

Die week stuur ik een mail naar dhr. Sybesma met dezelfde maatschets. Sybesma stuurt het mailtje door naar, jawel, Astorc. Een paar dagen later heb ik een verpletterend antwoord in huis.

“Ik heb e.e.a. gemeten en kom nu met het volgende antwoord.

Als je de aanhanger in elkaar zet, past hij qua lengte en wel op. Er is wel sprake van een behoorlijke overhang aan de achterkant, maar hij past. Qua breedte past hij niet. We komen 2 centimeter te kort. Om de overhang aan de achterkant te verminderen door bijvoorbeeld wat zaken aan te passen, is momenteel voor ons niet echt doenlijk. Het seizoen staat voor de deur en de jongens zijn druk doende om voorraad van de standaardproducten aan te leggen. Als daar nu een speciaal model tussendoor moet, remt dat die productie. Uiteraard kunnen we in een rustiger periode iets maken wat compleet pas is. Maar voor nu, hoe spijtig we het vinden, krijgt de gewone productie even de voorrang. Ik hoop dat u begrip heeft voor onze situatie.”

Pats, boem, klaar uit. Twee keer dezelfde maatschets; twee keer een mail terug van dezelfde (!) meneer van Astorc, de eerste keer past hij prima en de tweede keer past hij niet.

Ik stuur een mailtje terug waarin ik mijn verwondering uitspreek en eerlijk en duidelijk  meldt dat ik geen enkele begrip heb voor de situatie. Ik krijg zowaar een antwoord terug: “Blijkbaar heeft u de eerste mail anders geïnterpreteerd dan dat ik het bedoeld heb”.

Tegen zoveel onzin kan ik niet meer op. Ooit heb ik geleerd; “een goed afgehandelde klacht is een klant voor het leven”. Het Astorc antwoord valt in elk geval niet in die categorie.

Een vriend van me gaf met de tip van een bedrijf in Workum, het tochtje van gisteren. Ook dit bedrijf kan niets voor me doen. Hij handelt alleen maar en bouwt niets zelf. Marktplaats maar goed in de gaten houden voor een Foldycar, of iets op het dak verzinnen en ik zal kijken of ik ergens een VW bus kan regelen.

De fietstocht was fraai. De eerste kilometers waren zelfs aan de koude kant. De natuur was weer mooi, maar als ik eerlijk ben zat ik met mijn hoofd toch het meeste te puzzelen hoe ik mijn Quest veilig in Spanje krijg.