Bebopbelooba....

Soms denk ik “mijn blog kon wel gesponsord zijn door de VVV van Friesland”. Veel superlatieven over het weidse land en veel beschrijvingen over hoe mooi het er fietsen is.  In weinig woorden probeer ik vaak te beschrijven hoe diep het genieten gaat. 

Wel; gesponsord ben ik niet en voor de rest; ja er komt weer zo’n verhaal aan. Ook deze keer gelardeerd met enige foto’s als bewijsmateriaal.

Vanmorgen om 10:00 uur naar Peter (inmiddels zelf ook weer een blog) om mijn fiets op te halen. Nieuwe wielen met bredere velgen en grotere remmen; bebob pedalen en de oh zo handige en noodzakelijke “deelbare kettingtandwielashouder” inclusief de beste lagers en O ringen uit Wim’s winkel. 

Peter verhuisd binnenkort naar Twente, waardoor ik een hele goede kerel en fietsenmaker kwijt raak. Nog voordat zijn gereedschap in verhuisdozen verdwijnt even flink gebruik van hem gemaakt. Ook omdat het plan steeds vaster wordt om eind mei vanuit Santiago de Compostella naar Sneek te fietsen. En zeg nu zelf; zonder "deelbare kettingtandwielashouder" is dat toch eigenlijk onbegonnen werk ( ;-)  .. zonder brede velgen en goede remmen is het in elk geval wel gevaarlijk).

Alles afgesteld (alles staat goed, Peter, alleen de rem trekt de fiets nog iets naar links) en daarna een tochtje. Via Woudsend naar Indyk. Een buurtschap tegen de Fluessen aan.  Ik stop en maak wat foto’s van de begraafplaats met haar klokkentoren. 

De klokkentoren is terecht een monument; waarschijnlijk dateert de klok uit de dertiende eeuw.  Van zoveel geschiedenis; van al die generaties die de klok heeft moeten uitluiden, word je zomaar – net als van de fraaie omgeving – een beetje stil.

Vanaf Indyk (of eigenlijk al vanaf Woudsend) fietst het heerlijk langs de Fluessen. Hele stukken direct langs de oever en de Noordwester wind voelt dan zowaar koud aan. De was droogt er niet minder om.

Bij Hemelum rechts af richting Galamadammen en Koudum. Het is rustig dus kies ik voor het smalle fietspad naar Workum. Langzaam over het fraaie oude dijkje; iets harder als ik opeens de kop van een grote bruine hond naast me zie. Ik houd mijn hoofd al schuin “als je bijt; bijt dan maar in mijn helm”, denk ik. Waarschijnlijk schrikt de zwarte helm af. De hond neemt meer afstand en even later staakt hij de achtervolging.

Het drukke Workum door lokt me niet, ik kies ervoor om “achter het dorp (oeps... stad) langs”  naar Ferwoude te fietsen en vervolg dan mijn weg richting Parrega. Prachtig tussen weer duizend (?) ganzen door.  

De laatste kilometers vanaf Tjerkwerd zijn zoals eigenlijk altijd "geweldig". Soms even slecht zicht door de laagstaande zon, maar wat toont de provincie zich  vandaag weer op haar mooist in het ijle strijklicht. Nog even een foto bij Westhem en nog even turen over het water bij Pikezyl. Nog een paar trappen op de nieuwe - prima - pedalen (bebopbelooba – she’s my baby) en ik ben na 65 kilometer weer thuis.