maandag 2 juli 2012

King of the Road

Een dik jaar geleden reed ik met een gemiddelde van 32 km per uur het Sneekermeer rond. Ik mijmerde toen dat mijn gemiddelde met acht kilometer per uur om hoog moest om mijn eerste volger op m’n blog te mogen verwelkomen. Wel: die tijd lijkt er aan te komen.

Tom Hospes en ik komen elkaar dan wel nooit tegen, maar we kunnen langer blijven liggen ’s ochtends: De (parallel)weg tussen Sneek en Rauwerd is voor een groot deel veranderd in een fraaie racebaan met nieuw asfalt. De kruissnelheid ligt een kilometer of 3 hoger dan voor de werkzaamheden.

Daarnaast was vanmorgen prachtig weer. Iets wind in de rug; veel minder fietsers dan normaal; een niet te felle zon en de temperatuur net onder de 20 graden. Op het moment dat ik Sneek uit rijd, ben ik nog niet met een snelle tijd bezig. Maar na de rotonde bij Scharnegoutum gaat het zonder dat ik er erg in heb hard. Het snelle nieuwe asfalt duwt me met gemakt voort tot 45 km/u zonder dat ik me echt inspan. “Wauw… dit gaat leuk” denk ik en gooi er even wat extra spierkracht tegen aan. Ik tip de 52 aan en houd dit tot de rotonde (ovonde) van Sybrandaburen vast. Daarna rijd ik met 45 km/u ik verder. Het gemiddelde kruipt vlot omhoog tot de 39,5 kilometer per uur. Een snelheid die ik wil behouden. “Dan heb ik zomaar op de maandag ochtend, met nota bene de Marathons als schoeisel, een nieuw record…

Aan alles kan ik merken dat de Quest weer in prima conditie is.

Mijn fiets is bij Peter de Rond geweest na haar Spaanse avonturen. Nieuw tandwiel onder de stoel (helemaal, maar dan ook helemaal afgesleten; binnen een jaar). Nieuwe lagers in het achterwiel (zat speling op; geen wonder dat mijn buitenband naar zijn grootje ging) en een goede pomp voor de Risse demper; die staat nu keurig op 5,5 bar en functioneert zoals het hoort.


Ik heb gekozen voor de (qua design prachtige) lichte en handzame Topeak Pocket Shock DXG. Dit omdat er een “tussenventiel” op zit waardoor de demper niet leegloopt bij het afkoppelen. De “Risse accu fill adapter” heeft deze pomp niet nodig. Voor mij haast een “must” want ik heb talent voor het zoek maken van klein spul.

De dorpen schieten vanmorgen voorbij. Bij het fietspad langs de Tsjerkebuorren even inhouden (vier scherpe bochten en een uitrit) daarna full speed langs Mantgum en met spoed Weidum door. Het gaat prachtig. Het gaat heerlijk. Het gaat geweldig.

Bij Deinum vlot het viaduct over en na de bocht over het Holt weet ik dat het record gaat lukken. In Ritsumasyl staat een snelheidsmeter bij de ingang van het dorpje; als je harder dan 30 rijdt toont de meter je snelheid en een treurige smiley (hee, dat klopt niet). 47 staat er vanmorgen op het bord; ik glim even hard als het bord treurt. Toch even de benen stil en het dorp is al weer achter je. De laatste twee kilometer naar Leeuwarden gaan over de Sylsterdyk. Een fraai landweggetje van redelijk goed sluitende betonplaten waar nauwelijks verkeer komt (officieel heet de weg doodlopend).


Ik zet aan en rijd weer flink boven de 40. Dan zie ik opeens een grote vrachtwagen van de andere kant komen. Ik rem bij een “afrit” naar het weiland zodat de wagen er langs kan. Hij moet dan wel met een half wiel van de weg. Dat weigert hij. De chauffeur waait met zijn hand dat ik van de weg af moet. Ik blijf staan en de auto nadert tot op 3 centimeter. Ik vraag waarom hij niet door de berm gaat. Ik ben speciaal gestopt naast een “uitrit” waar grind ligt en waar de berm hard is vanwege de trekkers die hier overheen rijden. Ik krijg geen antwoord op mijn vraag. De chauffeur blaft alleen dat ik van de weg moet. Vergeef me, maar ik antwoord geïrriteerd “Tjee, wat bent u een lul”. Ik weet zelfs nu nog niet of dit schelden is of gewoon de constatering van een simpel feit.
De Garmin heb ik stilgezet; het record naar Leeuwarden kan ik wel vergeten. Een brommerrijder staat inmiddels naast me en vertelt de chauffeur wat ik allang weet. Er is makkelijk plek om te passeren, als de vrachtwagen een heel klein stukje naar rechts rijd.

De chauffeur dreigt om ons van de weg af te drukken en laat zijn motor flauw brullen. Hij is groot en wij zijn klein.
Ik stap uit, kijk hem niet meer aan en laat de wagen passeren. Ik overweeg nog even om een klacht in te dienen bij zijn vervoerder. Grrrr… wat ben ik kwaad. De Garmin zet ik niet meer aan. Hij staat stil op een gemiddelde van 39,6 km per uur; alleen wel 400 meter voor Leeuwarden.

Of het daarmee een nieuw record is? Kweet nie….



8 opmerkingen:

  1. Eindelijk weer nieuws van je.
    Laat je niet verleiden tot hetzelfde niveau als van die chauffeur. Overigens is chauffeur een scheldwoord in het frans..:-)
    Hij wint als hij je op de kast krijgt en hij wint als hij je plat rijdt.

    Jammer dat in Nederland deze mentaliteit sterk in opkomst is. We hebben het zo goed hier.

    Toch merk ik ook positive dingen op. Ik hoor steeds vaker om mij heen van mensen die de (2e) auto aan de kant (willen) zetten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Theo. Het koste me ook even om weer een verhaal te vinden dat -na alle mooie avonturen- "blogwaardig" was.
      En okay, volgende keer zal ik roepen "Tjee, wat bent u een chauffeur, zeg".

      Verwijderen
  2. Hallo Klaas,

    Het is alleen jammer dat ik daar nooit langsfiets. Ik rijdt altijd via poppenwier of irnsum naar sneek.

    Zal er binnenkort wel een ritje opwagen als de wind goed staat.

    tom

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tom, via Irnsum is wel mooier, maar phew... Wat zoeft die nieuwe weg :-) ..

      Verwijderen
  3. Ik had de vervoerder denk ik wel even met een belletje vereerd om het gedrag van hun chauffeur eens te bespreken. En geloof me, daar worden vervoerders niet blij van hoor dat soort telefoontjes. Dat gaat die chauffeur echt wel horen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Kan wel eens verhelderend zijn om een belletje te doen richting transportbedrijf. Uit mijn eigen vrachtwagen ervaring geleerd dat je met een zware vrachtwagen niet met een wiel in de berm wil rijden op een klein dijkwegetje. Kans dat je vrachtwagen ineens omkiept is reeel aanwezig. Rijd eens een paar uur met de chauffeur mee, en laat hem proefrijden in de Quest. Wederzijds begrip...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wauw... een keer mee op zo'n wagen. Lijkt me wel wat... :) ... Maar mijn kwaadheid zat met name in zijn onwil om wat uit te leggen en zijn dwingende toon dat ik van de weg af moest. Dat heeft niets met omkieperen te maken...

      Verwijderen
  5. Joh een volgende keer is die vrachtwagen er niet en zet je die 40 km/u gemiddeld wel neer of beter. De ene rit gaat toch altijd makkelijker of sneller dan de ander.

    Bij mij verpestte harde wind mij doelstelling, ik kon niet eens boven de 40 km/u blijven rijden. Maakt de training niet minder nuttig, want het wattage om riching de 45+ km/u te rijden lever ik wel.

    BeantwoordenVerwijderen