Met 15 kilometer per uur het meer langs...

Kon het niet laten…. Vandaag toch maar weer een stuk gefietst. Niet heel ver. Een vijfenzestig kilometer gleed ik met de Quest door het Friese Landschap. Eerst over het fietspad langs het spoor naar Oudega. Halverwege er even uit om vanaf een “uitkijkplateau” het Hissamar over te turen. Een ondiep watertje (verdronken weiland) waar op dit moment zo’n 40 vogelsoorten broeden.

Daarna langs de Brekken over het te smalle fietspad naar Workum. Elke jaar schrijf ik wel twee keer dat ik hier niet moet fietsen en dat dit de laatste keer is. Maar het is er zo mooi he; ik kan het niet laten. En op een maandag met weinig tegenliggers kan het net. Met 15 kilometer per uur het meer langs.

Vanaf Workum gaat het slingerend naar Gaast. Een slaperig mooi dorpje aan het IJsselmeer. Daar de ganzen uitgezwaaid en met de lammeren gehuppeld.

  

Aan de oever van de sloot toegekeken hoe “moeder fuut” probeert me bij haar drijvende nest weg te lokken.

Daarna op naar Piaam. De vogel hut biedt niet al te veel spektakel. In de (hele verre) verte drie witte reigers en wat meeuwen die op de golfjes drijven. Ik loop terug naar de fiets als er een Tjiftjaf (??) zo aardig is om even voor me op een tak te poseren. Wat een mazzeldag!

Daarna slingert de Quest over duizend jaar oude dijkjes terug naar Sneek. Laat de rest van de lente ook maar komen.