Vandaag heerlijk op de fiets naar het werk. Je
kunt wel merken dat de klok een uur is teruggezet. De zon schijnt minder
krachtig en flarden van mist hangen nog over het land.
Bij Easterwierum de fiets even (heel even
maar) stil gezet voor een foto met de iPhone. De toren doemde te mooi uit de
nevels op om er niet even (niet alleen letterlijk) bij stil te staan.
Een kwartiertje later doken een aantal minder spirituele torens uit de mist op. Leeuwarden in zicht. Even doortrappen en ik ben op de plaats van bestemming.
Op de terugweg lekker door gefietst. In Sneek stond er zowaar
een heus record op de teller. 38 kilometer gemiddeld per uur. Voor mij is dat
heel mooi hard. Niet zo hard als - bijvoorbeeld - Peter de Rond. Vierenveertig kilometer gemiddeld per uur
dat lukt me nooit en dat is ook niet nodig. Ik ben al blij als dat mijn
kruissnelheid is. En tegelijkertijd; Achtendertig is voor mij zo slecht nog
niet: het verschil tussen Peters fiets en die van mij is (helaas) wat meer dan enkel
10 carbonkilo’s