Maarten en Sjoerd

Ik ben de laatste tijd weer heerlijk aan het Questen. Na al die prachtige wandelkilometers en een verbijsterd mooie wandeltocht op IJsland (zie hier voor meer foto’s) nu weer de fiets in.

 Het nodige is weer meegemaakt. Vorige week zaterdag; Sneekweek. Ik wilde graag zo snel mogelijk de stad uit. Alleen door al het lopen was ik de snelheid van de Quest ontwent en vloog ik op de minirotonde ouderwets over de kop. Zelf slechts een fikse blauwe plek; de fiets helaas flink cosmetisch gehavend. Maar eens met Peter overleggen of hij nog iemand in de buurt kent.

Het meest verbazingwekkende vind ik altijd het moment zelf. De tijd van omslaan is kort, maar toch lukte het om in die korte tijd de volgende zin door mijn hoofd te laten gaan “Nu ben toch eigenlijk wel benieuwd of ik met mijn hoofd en helm tegen de weg knal”. Gelukkig deed de smurfenmuts van de Quest prima zijn werk en kon ik de rit met genoegen en plezier vervolgen.

Gisteravond kreeg ik een Tweet van Maarten Sneep. Of ik Sjoerd de Vries ken. Oh, wow… natuurlijk ken ik deze grootse Friese kunstenaar. Ik ben zelfs zo gelukkig dat ik een hele fraaie zeefdruk van de Deelen in mijn werkkamer heb hangen. Daar fiets ik zelfs regelmatig. Een van de plekken in Friesland waar de stilte je in al zijn grootsheid zomaar kan overvallen.

Maarten heeft een fraai boek over Sjoerd en ondanks dat het boek een geschiedenis verteld wil hij het boek aan me over doen. Kijkend naar de werken van Sjoerd de Vries moest hij aan mijn foto’s op mijn blog denken en zo kwam het in hem op om mij te vragen of ik belang had bij het boek.

Goh, de tweet, het gebaar en Maartens verhaal ontroeren me. Dat ik met mijn verhaaltjes en foto’s over het mooie leven hier dit zomaar oproep. Dat maakt me zowaar nederig. 

Vanavond was het fraai fiets weer. Ik ben vanwege Maarten naar de Deelen gefietst. Sjoerd de Vries zijn werken duiden de mist die het gebied nog stiller maakt. Nu is het gewoon een pracht zomer avond.

Ik fiets langs het huis van Thom Mercuur (een coauteur van het boek over Sjoerd) en duik het gebied in dat de kunstenaar terecht zo dierbaar is. Ik maar er in alle rust wat foto’s.

Omdat ik het leuk vind, maar vooral ook voor Maarten. Als een klein gebaar terug.