Frips

Gister een eind gelopen in een windstille wereld. Vond het te koud om te fietsen. De wandeling leverde wel een aantal mooie verstilde beelden op.

Vandaag de fiets gepakt. Ondanks het feit dat wind en kou dit keer volop aanwezig zijn. Een laagje Icebreaker onderkleding aan (wat een fantastisch spul); Peters grote vizier op de fiets tegen de snijdende wind. De “deflector” met klittenband geplaatst.

En op het laatst toch nog maar een Buff gepakt (dat ding moet hier toch ergens liggen….).

Een Buff is een onmisbaar dun winddicht warm doekje voor om je nek, over je oren of over je hoofd. IJsland rond had ik er vier mee; veel te bang dat ik zonder zou moeten. Bij regen, sneeuw en wind; Een Buff houdt je comfortabel warm en vrij droog.

De deflector zit vrij dicht op het vizier, met twee luciferprikjes wat extra “ontwasemingsruimte” gecreëerd. Onderweg was de wind inderdaad “frips”. Ik schat een windkracht 4 a 5 bij een graad of 4. Mijn tempo lag met die kou en de wind schuin van voor niet al te hoog. Een kruissnelheid van tussen de 33 en 35.

Aan het Sneekermeer is land onderwater gezet. Nu drijven en verzamelen de vogels zich hier. Nog even en honderden mensen binden hun krassende ijzers onder.

Net na Joure verlies ik de lucifersprikjes. Het vizier beslaat meteen. Ik stop en zet de deflector wat strakker. Door de spanning ontstaat wat ruimte voor een luchtstroom onderlangs. Ooit eens op een blog wat gelezen over ‘afstandhouders’ ; een soort hele kleine dopjes van plastic. Weet alleen niet meer wie of wat; me helpen zoeken mag J

Het laatste stuk fiets ik weer – met de wind mee – boven de 40. Daarna pittig aan het werk. De fris- en fitheid van de tocht blijf je de hele dag voelen. Heerlijk.