maandag 27 mei 2019

San Pedro de Rozados



Oef…had ik dat wel moeten doen. Een drie gangen “menu del dia”, met een liter wijn of water voor 10 euro. Ik hoef geen wijn, dus ik neem water. Het “probleem” alleen is dat je niet een glas, maar een fles wijn krijgt voor dit reusachtige bedrag. Wijn even duur als water.
We delen de boel. En dus zit ik om negen uur – na een lange klim – buiten op het terras van een schamele Auberge ( binnenplaats), met een halve fles wijn en een grote bier achter de kiezen. Ik weet niet wat de gevolgen zullen zijn voor dit stukje, dus maar even een samenvatting voordat ik onsamenhangend wordt. a) ja het was warm b) ja we hebben fors geklommen c) ja we fietsen in Spanje en d) ja het was weer prachtig!

(Oh, het toetje was ook geweldig! Een cornetto keurig omgedraaid op een bordje).

In de hele grote hoge ontbijtzaal van het -voormalig- klooster mogen we deze ochtend kiezen uit heel veel lekkers. En dat doen we ook. We zijn – met een erg Engels – stel de enige gasten op dit tijdstip. Ik vraag licht plagend of het wel wijs is om niet thuis te zijn op het moment dat de toekomst van Britain op het spel staat. “Ooh…please… dont talk about the Brexit” en vervolgens blijkt dat je een muntje in de machine hebt gegooid. Ze stoppen niet meer. “Wat een onaardige man is die Boris, hoe knap dat de Koningin zo fier overeind blijft, hoe erg zijn de verscheurde families, en May? Die verdient een vette medalje”… We luisteren met aandacht, maar Fawlty Towers van John Cleese schiet ook door mijn hoofd (don’t mention the war, don’t mention the war… en het ging die hele aflevering over een onderwerp… precies ja).

Om half tien fietsen we het mooie stadje uit. We fietsen ‘ons eigen’ mooie Europa verder in. Ik heb er geen verstand van, maar als ik hier zo fiets denk ik steeds vaker “Europa is zo gek nog niet”. Deze arme streek hier kan zich met Europees geld wellicht verder ontwikkelen, waarbij ze kunnen leren van de fouten die wij hier gemaakt hebben en wellicht kunnen wij weer – met Europees geld en kunde - leren van hun natuurlijke evenwicht. Veeteelt lijkt hier ogenschijnlijk op natuurbeheer. We fietsen nu zo’n 650 kilometer door dit land, zonder een polletje raaigras. Met varkens onder eikenbomen en koeien, schapen of geiten in de wei die altijd beschut onder bomen kunnen staan. Met insecten te over (en hij spoog er weer een uit), met vlinders en vogels. Om hier een stukje varkensvlees te eten, daar heb ik minder last van dan in Nederland. Wellicht is het de romanticus die preekt, ik weet het niet. Maar ergens moet er toch een balans te vinden te zijn tussen landbouw zonder armoe en welvaart zonder vraatzucht. En of dat zonder Europa kan? Dat geloof ik niet.


Wat minder mooi is, dat zijn bergen. Best fraai om te zien die dingen, maar redelijk nutteloos als je er overheen moet fietsen. Direct na Hervás begint de klim en iets te overdreven geschreven; we klimmen door tot 10km voor de meet. We beginnen op een meter of 500 en tikken een keer of drie de duizend aan (hoogste punt vandaag op 1100m) om vervolgens weer snel te dalen waarna het spel opnieuw begint. We komen – inclusief dalen – uit op een gemiddelde van 14,5 km. Maar de meeste tijd schommelt de snelheid rond de 10.

(Maar dan zet je de motor toch harder? Nou…dan haal je misschien de Finish niet. We fietsen eigenlijk alleen maar in ‘eco’ en soms ‘tour’… oke, toen ik zeker wist dat ik het ging halen heb ik de laatste 2 kilometer van de laatste klim me uitgeleefd in “sport”)

In een klein dorpje slaan we een alcohol vrij biertje achterover. Wellicht de beste uitvinding sinds Buckler. We drinken er nog een en ik betaal. Daarna kletsen we nog even met een mede-fietser (zonder motor, chapeau). De ober brengt zomaar een paar stukjes stokbrood met omelet. Als we weg gaan, loop ik nog even naar binnen. “Adios” zeg ik en ik wens hem een mooie dag. Ik houd steeds meer van dit land.


De wegen die we achter ons laten zijn prachtig. De eerste afdaling gaat voorzichtig onverhard naar beneden. Je ziet hoe het water na een regenbui de oude -romeinse- weg opeet. Geulen en keien. Met de hand op de rem naar beneden langs bijna 2000 jaar oude “kilometerpaaltjes”.

We fietsen het mooie Extremadura uit en na weer een forse klim golft het landschap door de bossen. Weer stoppen we voor het gezang van de Wielewaal en dit maal zien we er vier! Ze zijn veel te snel voor een foto. Maar eindelijk… we weten het zeker… ze bestaan!


Het landschap verandert snel en om de paar kilometer. De hoogvlaktes staan mooi in bloei. Volop brem en “intratuin” lavendel, de hoek om en het uitzicht is weer wijds en haast oneindig. Weer een hoek om en je vindt jezelf weer in het trage ritme van de klim. Een gier vliegt laag over en even later nog een. In het veld -op zo’n 80 meter- zitten een tiental gieren bij elkaar. Blijkbaar is de maaltijd net op. Een voor een vertrekken ze. Mijn telelens zit in de fietstas. Maar ook zonder; wat een grote imposante beesten.


Tegen zessen komen we aan in San Pedro de Rozados. Een dorpje waar al decennia lang niets te beleven valt. De huizen wit, geen mens op straat, alleen een paar heren op leeftijd bij een bankje in de schaduw. Ook die zitten hier al decennia lang. Ik vraag ze de weg naar de Auberge. Bij het vierde couplet van hun Spaanse antwoord denk ik dat ik het weet.


Morgen maar 24 km naar Salamanca, hebben we lekker lang de tijd voor deze naar het schijnt, pracht stad.

7 opmerkingen:

  1. Bergen nutteloos?, je hebt er een heel mooi uitzicht op de top en een goede rede om even te stoppen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Andre. In mijn Quest stopte ik soms halverwege om de 250 meter. Daar had ik geen top voor noddog 😉

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooie teksten Klaas, ook als er wat alcohol in zit. Zo word ik graag elke dag wakker, niet met alcohol, maar met een mooi verhaal van jullie. Fotograferen kon je al, dus die houden we tegoed.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik geniet van je verhalen Klaas. Goede reis naar Salamanca. Maar dat wordt een makkie. Lekker genieten.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Prachtig allemaal en wat een gieren he. Ik neem aan dat er toch als jullie thuis zijn een soort boek of video komt van al dat moois. Echt prachtig en zo ver weg van alles. Geniet er van!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik geniet van je mooie verhalen en de prachtige prentjes! Blijf genieten😎

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dank jullie wel! We hebben het elke dag weer top!

    BeantwoordenVerwijderen