Aalst - Waalwijk

De fiets was al gepakt toen ik om 8 uur de eetzaal betrad voor het ontbijt. Het is overduidelijk dat we Frankrijk hebben verlaten: brood (ook bruin), kaas, ham en of ik een eitje wil. Nou, het is zondag he; lekker brood met jus en een ei. Het lijkt wel thuis. Gisteravond al een route in elkaar geflanst voor naar huis. Ik hoef niet zo nodig door Breda, dus al in Rijsvoorsel zal ik de Route van Vader Jacob (met spijt) verlaten. Vanaf daar is het nog 265 kilometer naar huis. Tot daar 95km. Twee dagen van 180 kilometer zijn nodig om maandagavond (al)weer lekker thuis te zijn. Dat gaat lukken. Ik kom geen heuveltjes meer tegen; geen rare hellingen of dorpen met verkeerdrempels zo hoog als het Mirnster Klif. Ik rijd straks door Nederland!

De banden voorzie ik van wat extra 'wind' (wie dut mie wat) en hup, daar gaan we. We zien wel hoever het wordt. De 600 van Peter en Tom; nooit en never. De 400 van Marcel die het IJsselmeer en nog wat meer rond reed; oh… dat lukt me ook niet. Als ik de Waal of de Rijn over kan steken. Dat zou al heel prachtig zijn.

De eerste kilometers zijn weer over fietspad. Heerlijk. Het gaat niet al te hard. Twintig; vijfentwintig per uur en af en toe vragen of ik passeren mag op deze zondagochtend. Zelfs stukken langs de spoorbaan. En altijd weer die vriendelijk bordjes: Verboden in te rijden (geldt niet voor fietsers).

Het is zo wie zo geen snelle route vandaag. Draaien, keren, dan weer over het fietspad; of over het te smalle fietspad langs de weg, dan weer de (slechte) hoofdweg. Soms een stuk 35, meestal net onder de dertig. Af en toe een kasseienstrook en zelfs een aantal keren een onverhard pad. En overal fietsers. Heel België fiets deze zondag. In groepjes met shirts van de plaatselijke bakker of in shirts van Tom Boonen. Het zijn net groepen bijen of zo. Zoef; daar zijn ze opeens; dan schieten ze de bocht om en … ze zijn weer weg.

Hoe later het wordt hoe meer de racefiets ingeruild wordt voor E-bike. Maar hoe dan ook. Heel België fietst.

Ik rijd dwars door Mechelen en Lier. In Mechelen is het straatspeeldag. Dik feest voor de kinderen en K3 is de hoofdact. In Lier wordt 800 jaar stadrechten gevierd. Ik kom midden in een optocht van onder meer 500 schapen. Ook deze stad schiet niet op. Later dan ik gewild heb kom ik al redelijk uitgeput (phew… wat is het warm en benauwd) in Rijksvoorsel.

Ik laad de nieuwe route naar…. Sneek! De Garmin protesteert; hij vind de route te lang. In de ijssalon van Rijksvoorsel splits ik de route snel in twee nieuwe. De ene loopt tot Amerongen de andere naar Sneek. Daar gaan we. Ik droom van een hoog gemiddelde. “De historische route is prachtig; heer Sweerman, maar hier komt de snelle!”. Hoe verder ik vandaag fiets, hoe minder ver ik morgen moet. Simpel als maar kan.

De eerste 7 kilometers zijn geweldig. Snel, fraai en rustig. Een gemiddelde van 33 per uur. Ik Quest weer; overduidelijk. En dan… ik geef mezelf op mijn kop; scheld een paar keer en trap daarna met 6 kilometer per uur door het mulle zand van een bospad. “He? had ik dit gewild?”. Tuurlijk niet, maar het lijkt erop dat ik Garmin Basecamp op de computer niet goed heb afgesteld. Een konijn red mijn humeur terwijl het bospad verder langs dure villa’s (ook met Nederlandse auto’s) voert.

Ik kom Nederland binnen zonder dat ik het door heb. Geen bordje (welkom in Nederland), geen slagboom, en geen kroeg. “Nu gaan we los”, denk ik. Totdat na 5 kilometer er een wegopbreking is. Ik moet er uit, loop met de fiets door het mulle zand en zie mijn gemiddelde tot een Spaans niveau dalen.
Tilburg zou de eerste stad zijn die in Nederland schamp. Het word een ramp. Ik moet er dwars door heen. Geen fietspad rond de ring; langzaam de nieuwbouw door op zoek naar een doorgang. De brug over (Willemskanaal??) mag ook al niet. Ik zit in Tilburg en moet helemaal terug naar Dongen om het water over te steken (ooh… waar is de heen- en weerwolf). Het hele geintje kost me anderhalf uur en ook wel een beetje mijn humeur.

Nu moet ik er morgen een 220. Dat moet lukken. Morgen is het ook elfstedenfeest in Friesland. Dezelfde afstand. 15.000 fietsers, waaronder Jan (van Akke) met wie ik naar Santiago reed. Hij fietst hem morgen voor de 50ste (!) keer; een top prestatie. Nu ga ik eerst Kruispunt kijken. Over de Camino. Lenie (mijn vriendin) en haar twee wandelmaatjes worden geïnterviewd (ook te zien op uitzending gemist hoor).

Morgen Sneek, als Sjaak het wil…. Ik hoop het.